Het was al ruim 30 jaar geleden dat de Allerheiligenvloed van 1570 de Zuiderzeekust van Nederland drastisch had veranderd als rechter Willem Willemze vanuit Winckel in het voorjaar van 1603 met een beurtschipper mee terug kan varen naar Enckhuijsen. Willem heeft rechtgesproken in het in de kern van het stadje gelegen Regthuis dat sinds 1599 in gebruik is. Het oplopende conflict tussen de molenaar en een boer over een stuk land is bijgelegd.

Het stadje Winckel ligt in een hoek aan de Zuiderzee in een gebied dat al vanaf 2500 v.Chr is bewoond. In 1415 wordt aan de in de middeleeuwen gestichte nederzetting door graaf Willem VI van Holland een stadsrecht verleend, bekroond met een Regthuis in 1599.

Afhankelijk van de lading en daarmee de diepgang, de windrichting en het getij zal er gekozen worden voor de langere tocht met het Potschip via geul de Repel om het eiland Wieringen of de korte tocht langs de Westvriesche kust over de niet ongevaarlijke ondiepten voor de kustplaatsen Landt, Twisch en Almerdorp.

Het is een prachtige dag en de schipper kiest vanwege de lading en de gunstige wind de langere route om het eiland Wieringen. Door het heldere weer zijn de eilanden Huijsduinen en Texel goed te zien op de horizon. Willem geniet van de tocht, zeker als vanaf Memelick de kustlijn weer wordt gevolgd. De ervaren schipper kent het gebied op zijn duimpje en de kaart van 1583 die aan boord is wordt alleen door Willem bestudeerd waarbij hij de getekende opdoemingen van de kustlijn probeert te herkennen. Na het ronden van Croepelsant doemen de vestingwerken van Enckhuijsen op en verlangt Willem naar een genever bij het warme vuur in de stadsherberg.